De God Marduk – ook wel Baal genoemd

Het mythologische verhaal over Marduk en de schepping van de mens

Marduk and pet

(Marduk doodde Tiamat en schoot pijlen door haar lichaam)

Marduk was de staatsgod van de Babyloniërs en later noemden ze hem de zoon van Enki vanwege zijn uitstraling, hij was niet de echte zoon van Enki maar werd zo genoemd. Door hem die naam te geven werd hij belangrijker gemaakt. Damkina is en was de moeder van Marduk en Marduk schijnt erg te lijken op de Sumerische God Asulluhi.

Marduk is bekend geworden door zijn heldhaftigheid, hij versloeg Tiamat, de welbekende Oergod, door een wind in haar muil te werpen, waarna hij haar vervolgens doodde door haar met pijlen te bezaaien. Vanwege deze heldendaad wordt hij de nieuw Oppergod van Mesopotamië en schept hij zelfs de hemel en de aarde.

Marduk had ook al de belangrijke ‘Lotsbestemmingen’ afgepakt van Kingu

Kingu was de leider van de opstandige Igigi.  De Igigi staan lager in rang dan de goden. Het zijn eigenlijk monsters, draken en slangen. Marduk vocht met de Igigi en won meestal, daarom noemden ze hem ook wel de ‘Drakendoder’.

De Igigi waren harde werkers en kwamen indertijd in opstand omdat ze het harde werken voor de hogere goden zat waren. Ze moesten onder andere de rivieren de Eufraat en de Tigres graven, waar ze al heel lang mee bezig waren. Nu gingen ze daarom staken.

Er moesten andere werkers komen en de God Enki en Anu besloten daarom om plaatsvervangers te scheppen om het werk van de Igigi af te kunnen maken

Het scheppen van de nieuwe werkers gebeurde met name door het verstand en het bloed van de gedode leider van de Igigi, Kingu, met klei te vermengen. Enki maakte hier veertien stukken van. Dus zogezegd – er werden uit de klei componenten 14 aparte stukken gemengd; het werden componenten van iets goddelijks met ‘smett’ vermengd. Hieruit werd de ‘nieuwe mens’  geschapen. Dus vanuit de rebelse mens Kingu vermengd met modder van moeder aarde.

De Anunnaki zijn daar blij mee en uit dankbaarheid daarvoor bouwen ze een heiligdom voor Marduk, die ook wel Ba-al genoemd wordt!

Zo had Marduk of Baal, (spreek uit Ba-al) samen met Enki en Anun ervoor gezorgd dat er nieuwe mensen gefabriceerd werden, met de hulp van moeder aarde en de hulp van het dode lichaam van de sterke heldhaftige rebelse Kingu! Marduk krijgt dan ook de titel ‘Heer’ oftewel ‘Bel’ of ‘Baal’. Bell of Baal betekent ‘Heer’ . Eenmaal zoveel macht hebbende laat Marduk de stad Babel bouwen.

https://www.gaia.com/share/ckp00oir4005b0ilnch0d6z7t?language[]=en&utm_source=share

Druk op de link en zie het verhaal over de Nephilim en over Ba al. Je kent vast het verhaal nog wel over de stad Babel, waar later ook de ‘Toren van Babel’ gebouwd werd! In de bijbel wordt Marduk ook weleens genoemd met de naam Merodach. Marduk is de Oppergod van de Babyloniërs geworden. Denk daarbij ook aan Nimrod als archetype voor Marduk of denk aan Indra of Zeus als dezelfde soort archetypes.

Volgens ‘de waardering van de schepping’ vond ik deze gegevens:

Zowel Marduk als God beoordelen hun werk na het scheppingswerk: “Hij bewoog doorheen de hemel; hij overzag de (verschillende) regio’s”. (tablet 4, lijn 141). Vergelijk: “(Maar) de Geest van God waaide over het oppervlak van het water … God zag dat het goed was. (Gen 1,2; 2,4)

De schepping van de afgrond

Zowel God als Marduk vestigen de afgrond: “En tegenover de afgrond zette hij de woning van Nudimmud. En de heer nam de maat van de afgrond”. (tablet 2, regels 142-143). Vergelijk: “God noemde de droge grond ‘land’ en de verzamelde wateren noemde hij ‘zee'” (Gen 1,10).

Opmerking: In het Hebreeuws zijn ‘de zee’ en “de diepte” hetzelfde –  zoals eerder al opgemerkt is. Het lijkt erop dat het Hebreeuwse woord voor afgrond, תְּהוֹם (tehom), verwant is met ‘Tiamat’.

Schepping van de tijd

De schepping van de sterren en de maan om de tijdseenheden te bepalen (maanden, dagen, seizoenen, enz.) lijken in beide teksten sterk op elkaar: “De sterren, hun afbeeldingen, als de sterren van de dierenriem, stelde hij vast. Hij stelde het jaar in en verdeelde het in secties; Voor de twaalf maanden heeft hij drie sterren vastgesteld. Nadat hij de […] dagen van het jaar […] had, maakte hij de positie van Nibir om hun grenzen te bepalen”. (Tablet 5, regels 3-6)

“God zei: “Laat er lichten in het uitspansel zijn om de dag van de nacht te scheiden, en laat het tekenen zijn om seizoenen en dagen en jaren aan te duiden, … God plaatste de lichten in de uitgestrektheid van de hemel om te schijnen op de aarde, om over de dag en de nacht te heersen en om het licht van de duisternis te scheiden”. (Gen 1,17-18)

Schepping van nacht / dag

In beide scheppingsverhalen worden de hemellichamen gemaakt om over “de dagen te regeren”. “De Maangod liet hij schijnen, de nacht vertrouwde hij hem toe. Hij stelde hem aan, als een wezen van de nacht, om de dagen te bepalen”; (Tablet 5, regels 12-13).

Vergelijk:

God zei: “Laat er lichten in de uitgestrektheid van de hemel zijn om de dag van de nacht te scheiden, en laat ze tekenen zijn om seizoenen en dagen en jaren aan te duiden, en laat ze als lichten in de uitgestrektheid van de hemel dienen om licht te geven op aarde.

‘Het gebeurde zo. God maakte twee grote lichten – het grotere licht om over de dag te regeren en het kleinere licht om over de nacht te regeren. Dan maakte hij de sterren. God plaatste de lichten in de uitgestrektheid van de hemel om op de aarde te schijnen, over de dag en de nacht te heersen en om het licht van de duisternis te scheiden. (Gen 1,14-17)

Lengte van de week

Beide teksten stellen een week van 6 dagen in, plus een speciale dag voor een week van 7 dagen: “Gij beveelt de hoorns om zes dagen te bepalen, en op de zevende dag om de kroon [te verdelen]”. (Tablet 5, regels 16-17)

Vergelijk:

“Tegen de zevende dag beëindigde God het werk dat hij had gedaan en op de zevende dag hield hij op met al het werk dat hij had gedaan. God zegende de zevende dag en maakte die dag heilig omdat hij dan al het werk voltooide dat hij bij de schepping had gedaan”. (Gen 2,2-3)

(De dertien hemelen)

Wie of wat is Tiamat?

Tiamat is volgens oude legendes, een draakachtige Tiamat (ook bekend als Leviathan , de oorspronkelijke belichaming van de zee, [1] of oerzee ) [4] gepaard met Apsû (de belichaming van zoet water onder het aardoppervlak), wat geboorte gaf aan de eerste twee Annunaki : Lahmu en Lahamu . [5] [1] Ze verwekten ook Kingu. Hun kleinkind Anu werd volwassen, werd de Annunaki Sky Father en verwekte een nieuwe generatie Annunaki met Gaea .[5] [1]

Schepping van de mens uit botmateriaal

In beide scheppingsteksten wordt de mens gemaakt uit de botten en het bloed, van een ander: “Mijn bloed zal ik nemen en been zal ik vormen, ik zal de mens maken, die man mag heten” (tablet 6, regels 5-6)

Vergelijk: “Dan liet de Heer God de mens in een diepe slaap vallen; en terwijl hij sliep, nam hij een van de ribben van de man … De man zei: “Dit is nu bot van mijn bot en vlees van mijn vlees; ze zal ‘vrouw’ worden genoemd, want ze is uit de man gemaakt”. ‘(Gen. 2,21-23)

Nederlaag van de slang

Uiteindelijk worden de slangen verslagen in zowel het Enuma Elish als in Genesis.

bidding

Rust

In het ‘Enuma Elish’  overlegt Marduk met andere goden en besluit de mensheid als dienaren te scheppen, zodat de goden kunnen rusten. In de bijbel maakt Jahweh als laatste schepping de mens en rust dan van het scheppingswerk. Let wel, Jahweh is een ‘jalous god’ en wil graag aanbeden worden, het is niet ’the source’ zoals wij dat zien als de ‘ware god’ !

Dorien Jansen

Doneer: NL75INGB0758629656 Dat zou ik zeer appreciëren

Mail: radclyffe.ja@hotmail.com voor contact