Fake news of nep nieuws
Waarom al dat gedoe met leugentjes? Wanneer stopt het een keer, media?
Waarom ontelbare uren besteden aan het voorbereiden en uitzenden van synthetisch kunstnieuws, alsof het echt is?
Zouden de mensen dat nu nog steeds geloven of leuk vinden? Het publiek wil de feiten horen en zien en vooral actie films, dat zien ze het liefst.
Nu val ik met de deur in huis
Op deze plek, in deze studio wordt de media voorzien van goede of slechte programma ‘s.
Stel jezelf eens voor
Om te beginnen zien we hier Jan van Donken, die het hoofd van dit bedrijf is. Hij is eigenaar van het netwerk wat voor het nieuws zorgt. Hij spreekt op dit moment met de losgeslagen netwerk-nieuwsman, Arno Nieland.
Arno, ook wel Nieland genoemd, heeft onlangs in de uitzending een onthulling gedaan over de echte planetaire machtsstructuur. Hij beschikte namelijk over een paar momenten van echt gezond verstand. Maar Jan van Donken, de baas, is het hier totaal niet mee eens. Hij begint te schreeuwen tegen Nieland:
“Je hebt je bemoeid met de oerkrachten van de natuur, dat wil ik hier niet meer hebben!! Is dat duidelijk?!… Jij bent een oude lul die nog denkt in termen van naties en volkeren!”
Zo gaat hij verder met zijn scheldpartij. “Er zijn geen naties. Er zijn geen volkeren en geen Russen. Er zijn geen Arabieren. Er zijn geen derde werelden. Er is geen Westen”.
“Er bestaat alleen één holistisch systeem van systemen, één enorm en immanent, verweven, op elkaar inwerkende, Multi gevarieerde, Multi nationale heerschappij van Dollars, Petro-dollars, Elektro-dollars, Multi-dollars, geld van het rijk, Marken, Roebels. Rins, Ponden en Shekels.” Hij maakt zich enorm druk.
En hij vervolgt zijn betoog door te vertellen “dat het tijd is dat het internationale geldsysteem de totaliteit van het leven op deze planeet bepaalt. Dat is tegenwoordig de natuurlijke gang van zaken”, volgens van Donken.
“Dat is de atomaire en subatomaire en galactische structuur van de dingen van vandaag”, beweert hij.
“En jij, suffe journalist, heb je bemoeid met de oerkrachten van de natuur”.
Dit moet onmiddellijk in orde gemaakt worden
Hoofdprogrammeur van het netwerk, Diana Christensen, schuift de hele nieuwsafdeling over naar de entertainmentafdeling. En ze is momenteel zelfs niet langer in de overtuiging dat nieuwsankers gezaghebbend, objectief of rationeel moeten lijken.
Diana Christensen is niet te stoppen.
Ze ziet met brandende helderheid, dat het publiek zich verveelt tot op het punt van uitputting; terwijl ze nu juist, net als aan het einde van het Romeinse rijk, extreem amusement nodig hebben! Zo denkt ze bij zichzelf. Ze willen meer geweld, meer waanzin in de open lucht en op TV.
Bij het promoten van haar nieuwsafdeling, vertelt ze aan de netwerkmanagers: “Kijk, we hebben een heleboel lieden in dienst”. (Die ‘Hobgoblins’, of ook wel ‘Radicalen’ genoemd worden).
“Zij behoren tot het ‘Oecumenisch Bevrijdingsleger’, die rondgaan en films voor thuis verzinnen en maken. Films over het beroven van banken of zelfs films die over henzelf gaan, waarin ze erfgenamen ontvoeren, vliegtuigen kapen, of ambassadeurs vermoorden en bruggen bombarderen”.
“We willen het segment van elke week openen met dat authentieke beeldmateriaal. Huur een paar schrijvers in om een verhaal achter het beeldmateriaal te schrijven. We hebben zelf al een een serie ………..”
Nu praat ze verder: “Heb je de overnachtingen op de bla bla bla …..? “”Netwerk nieuws bla bla bla …….”? “Het heeft een 8 in New York en een 9 in LA en een 27ste plaats en aandeel in beide steden “.
Zo beweert ze – en gaat door met haar verhaal …… “Gisteravond was Arno Nieland nog in de uitzending als nieuwslezer en schreeuwde wel twee minuten lang het woordje: “bullshit” .
“Ik kan je voorspellen dat de show van vanavond minstens 30 afleveringen gaat krijgen, alleen al door dat geschreeuw van het woordje ‘bullshit’ gisteravond door hem “. (Want dat trekt de aandacht bij het publiek).
”Ik denk dat we nu een keer geluk hebben gehad met Nieland, vervolgt ze. “Ik heb een lumineus idee! “Ik zie Arno Nieland als een hedendaagse profeet, een magnifieke Messias, die tegen de hypocrisie van deze tijd durft in te gaan, bijvoorbeeld in een stripverhaal van maandag tot en met vrijdag, dat zou zo maar kunnen, daar ga ik voor “, zegt ze.
“Kijk eens hier; de inkomsten van een stripverhaal laten weten dat het verkoopt voor honderdduizend dollar per minuut! Zo’n show zouden we kunnen doen, dit gaat hem worden “.
“Haal dit hele netwerk- programma wat we nu hebben staan maar uit de running”. “Trek de stekker er maar uit”, zegt ze. “Ja Frank, het wordt ons op een bordje voorgeschoteld”, vervolgt ze vol enthousiasme tegen haar collega. “Laten we er NU meteen werk van maken”. Want: “wat ik je zeg, televisie wordt de echte wereld”.
De echte wereld
Nu is het nog niet helemaal zover, maar de echte wereld komt steeds dichter in zicht volgens haar. In Netwerk personifieert Diana Christensen het nieuws. Ze is de elektrische, spanning zoekende, non-stop kracht, die doodsbang is voor stilte. Ze leeft en voedt zich met adrenaline en dat geldt ook voor het kijkerspubliek.
Niets anders doet er uiteindelijk toe. Het gaat om cijfertjes. Aantallen en cijfers komen op de eerste plaats en dan na een hele tijd niks komt het individu pas aan de beurt. Het individu en zijn gedachten zijn totaal irrelevant.
“Arno Nieland, de nieuwsman, vertelt dan wel over de waanzin van de tijd op een zo’n hartstochtelijke manier, dat het voor de kijkers en luisteraars acceptabel wordt, vooral als hij het woordje ‘bullshit’ zo duidelijk kan laten horen! Hij weet het publiek mee te nemen en over te halen door zijn luidruchtigheid en enthousiasme”. En zo gedacht zo gedaan door de mensen die het daar voor het zeggen hebben, zoals Diana Christensen.
Verder wordt er even niet meer over nagedacht. Het plan is om Nieland te gebruiken als een gekke gek, een noviteit, als een Wappie. Dit zou tot een ware volksopstand kunnen leiden, maar daar wordt niet aan gedacht. Met Nieland hebben we raak geschoten denken ze en krijgen ze een goede afleiding voor het publiek, denkt Diana.
Maar als Nieland in een kort intermezzo, duidelijkheidshalve, zijn publiek begint te vertellen over de overname van de samenleving door megabedrijven en megageld, dan zakt zijn show in elkaar. De kijkcijfers gaan snel omlaag en Diana ziet het meteen niet langer zitten met Nieland en zijn verhalen en zijn serie van dertig. Diana is niet langer in hem geïnteresseerd en ze wil hem ontslaan.
Jan van Donken, je weet wel, het hoofd van het nieuwsbedrijf en eigenaar van het televisienetwerk, wil Arno Nieland echter in de ether houden als een boodschapper van de “galactische waarheid” over de gunstige integratie van alle menselijke activiteit onder de noemer van mondiaal geld en mondiale macht. Hij probeert Nieland te bekeren en om te praten voor zijn zaak.
Diana ziet dat helemaal niet zitten en ziet maar één uitweg uit deze ramp met kijkcijfers; zij wil ervoor zorgen dat Nieland wordt vermoord, zodra hij in de lucht is, zelfs al zo gauw hij op de planken staat!
En zo is het echt gebeurd!
Netwerk laat ons zien hoe het publiek acteur, speler en deelnemer wordt
Het publiek als deelnemer zijnde, ervaart dat als prachtig en waardevol en ze zijn allen dankbaar dat ze worden erkend. Het publiek wordt als het ware het hof gemaakt; het wordt aanbeden als een machtige rollende kracht. zonder specifieke betekenis.
Het publiek wil een ster zijn
Publiek wil nieuws ZIJN; publiek wil dat zijn acties op televisie worden getoond. Dat bevestigt zijn legitimiteit. Niets anders is nodig. Diana weet dat precies en ze is meer dan bereid om aan dit hectische verlangen tegemoet te komen, als haar bazen haar maar helemaal laten gaan.
Die avond brengt Netwerk slechts een paar minuten ON – AIR televisie on line, de rest van de film is dialoog en het is een monoloog wat over televisie gaat. Het gaat over televisie kijken en de voor – en nadelen van televisie. Je zou kunnen zeggen dat in dit geval het woord het beeld verslaat.
Dat was trouwens ook de bedoeling van scenarioschrijver Paddy Chokowsky, die de maker is van deze uitzending. Zelfs bij het overzicht van het nieuws barst Netwerk al los met de regels die onlangs door Nieland werden verkondigd, maar Nieland is ondertussen van de aardbodem verdwenen; hij is immers vermoord door Diana en haar medewerker(s).
En zoals je misschien nog weet – Arno Nieland sprak destijds: “Luister naar mij, luister naar mij! Televisie is niet de waarheid. Televisie is een stom en vervelend pretpark. “
(kijkcijfers)
Volgens Nieland ’s woorden: “Televisie is een circus, een kermis, een reizende groep acrobaten, verhalenvertellers, dansers, zangers, jongleurs, sideshow-freaks, leeuwentemmers en voetballers”. ” We handelen in illusies, man. Niets ervan is waar, het is een geestdodend apparaat, die hele televisie, je wordt er duf en suf van”. Ook Paddy Chokowsky denkt er een beetje hetzelfde over, zoals we nu zien met deze uitzending vanavond op de buis, gemaakt door Paddy.
Arno Nieland wist het goed te vertellen. “De beste film, ooit uitgebracht, zou er eentje zijn die over oorlog gaat van de bevolking tegen televisie” volgens hem. En ja, daar is Paddy Chokowsky, de filmmaker, het altijd al mee eens geweest.
Volgens Paddy Chokowsky zijn er: “veel te veel mensen van alle standen, rassen en kleuren, geloofsovertuigingen en uit verschillende landen dag en nacht televisie aan het kijken”. “Ze denken zeker dat het alles is wat er maar te weten valt, maar dat is niet waar. Op een gegeven moment beginnen ze de illusies te geloven en beginnen ze te denken dat de buis de realiteit met zich mee brengt”.
“Straks gaan ze nog denken dat hun eigen leven onwerkelijk is en doen ze alleen nog maar wat de buis hen voorschrijft”. Dan gaan ze zich kleden zoals ze het zien op de buis, ze gaan ook eten zoals de buis hen voorschrijft en gaan volgens diezelfde regels ook hun kinderen opvoeden. Waar moet dat heen?”
Massale waanzin, wij zijn het echte werk en televisie is maar een illusie
Zo vindt Paddy Chokowsky dat – en hij denkt bij zichzelf dat Nieland het beeld expres zou hebben verbroken en verontreinigd als hij de kans zou hebben gehad en nog in leven geweest zou zijn. De klank en ritme van gesproken poëzie zou terug moeten komen, maar de moderne Matrix laat het niet toe en het heeft alles te maken met hoe kennis verworven wordt.
Televisie probeert over het algemeen geen kennis over te dragen. Televisie streeft ernaar de kijker de indruk te geven dat hij/zij iets te weten komt, maar dat is over het algemeen helemaal het geval niet. Misschien lijkt het zo, maar wat je te zien krijgt via de televisie is een stroom van beelden en berichten, het is een videoflow.
Dit is wat de kijker zelf ook het liefste heeft. Hij wil geen deel van de kennis.
Een uitgangspunt van de moderne tijd is dat alles met alles verbonden is
Dit past heel goed bij de ervaring van het kijken naar de videoflow. We zien bijvoorbeeld, als we de videoflow bekijken, boze menigten op straat in een vreemde stad, waarna we bijvoorbeeld jongeren op hun mobiel zien zitten te tikken, op een terras, waarna we weer mannen zien die in groepjes zitten te praten in een overheidsgebouw.
Vlak daarna exploderen er ineens raketten in de lucht en dat gebeurt ergens in China. Ja, ga zo maar door. Het is steeds een stroom van opeenvolgende beelden. Zo ’n reeks is uiteraard samengesteld door een nieuwsredacteur; maar het grootste deel van het kijkerspubliek is zich daar niet van bewust.
Ze kijken naar de ‘onderling verbonden beelden’ en luisteren naar ‘een nieuwsrobot’ of een menselijke stem met een verhaal wat ervoor zorgt dat de beelden meer kleur krijgen. Dit is een revolutie voor de democratie, gecreëerd door de technologie van mobiele telefoons….
Kijkers geloven erin
Televisie heeft hen een sensatie bezorgd. Daarom ontstaat er een kortsluiting in de geest. Als je dit patroon naar een hele samenleving exporteert, dan heb je te maken met een dominante methode waarmee ‘kennis’ wordt beetgepakt en vastgehouden.
“Heb jij die fantastische video over de oorlog in Irak gezien?” Vraagt bijvoorbeeld je buurvrouw aan jou. “Het toonde aan dat Saddam daadwerkelijk biowapens had.” “Werkelijk?” “Hoe hebben ze dat laten zien?” “Nou, ik herinner het me niet, maar let op, je zult het zien, kijk nog maar eens. ”
We krijgen steeds meer te maken met geheugenverlies
De kijker kan zich de belangrijkste kenmerken van wat hij zag niet herinneren. Of als hij het wel kan, kan hij ze niet beschrijven, omdat hij met zijn hoofd in de televisie zat; druk bezig met een indruk opbouwen om iets te leren of te weten. In het verhalende-visuele-televisieverhaal. Om hier een concept over te maken wordt bemoeilijkt doordat alles in elkaar vloeit wat je te zien krijgt.
Paddy Chokowsky, de filmmaker had er over nagedacht. Hij maakt van zijn pen een zwaard en schrijft een scherpe film over televisie. Het gaat over televisie tegen televisie. Hij zet woord tegen beeld op. Wanneer een technologie (televisie) verandert in een waarnemingsmethode, wordt de werkelijkheid binnenstebuiten gekeerd, vind hij.
Mensen kijken TV via TV-ogen, want ze bevinden zich als het ware in de televisie. Mind control is niet langer iets dat alleen van buitenaf wordt opgelegd. Het is een Matrix van een zelf- voedende, zelf- eisende lus.
We spreken over een geprogrammeerde samenleving. En veel mensen vinden het goed of zelfs prachtig. De overwinning van Netwerk bestaat eruit, dat het zijn woorden laat winnen van foto’s IN een foto, IN een film. Alles INEEN. De mens ook ERIN. Woorden komen hier beter uit te voorschijn.
Een pandemie
De zogenaamde pandemie wordt geleverd door middel van videostroom en gesproken tekst; door gestapelde en gesneden afbeeldingen. Het is allemaal heel technisch. Het is op geen enkele fundamentele manier een uitdaging voor ‘de stroom’ om feitelijke kennis door te geven.
Als dat wel zo zou zijn, dan zou dat de parade van beelden nog kunnen stoppen en de reden om de beelden als eerste uit te zenden te niet kunnen doen. Het oude theater adagium ’the show must go on’, vindt plaats, aangepast aan televisie. De stroom moet doorgaan. En als de koers eenmaal is uitgezet is er geen weg terug. Het televisie publiek zit opgesloten in hun huizen, gekluisterd aan de buis.
Dorien Jansen
